Wijn, bergen en couchsurfing

Weer tijd voor een verslagje vanuit Zuid Amerika.

2 weken geleden schreef ik vanuit Mendoza. Daar heb ik een paar heerlijke dagen doorgebracht. Mendoza is een provincie in Argentinie maar ook de hoofdstad van die streek. Als je een willekeurige Argentijnse wijnfles bekijkt is de kans dat die uit Mendoza komt zo'n 99%. Dit uit zich in het feit dat wijn hier goedkoper is dan water en dat ik ongeveer elke avond blauwe tanden van de rode wijn had. OEPS.
Het hostel schonk elke avond twee uur lang gratis wijn. Ik heb nog nooit zo'n drukke commun room in een hostel gezien. Naast dat Mendoza een leuk schattig klein stadje is met leuke pleintjes en een mooi park en uitzcht op de Andes, kan je een bus nemen en ben je in een half uur tussen alle wijngaarden. Twee meiden die ik in het hostel had ontmoet en ik hebben daar fietsen gehuurd en zijn tussen de wijngaarden door gefietst. Vele wijnen zijn geproefd, voorhoofden en kuiten verbrand (niet de mijne) en we hebben een leuke rondleiding gedaan in een wijnyard. Een schattig familie bedrijfje die achter elk deel van het proces een verhaal had en ook voor elke wijn een speciaal familie verhaal. Die wijnen kon je overigens alleen daar kopen, wat ze natuurlijk nog specialer maakte.
Na nog een lekker dagje door het stadje wandelen, en het grote park bezoeken, ging ik met de bus naar Punta del Inca. Een dorpje op de route van Mendoza naar Santiago, Chili. Het ligt op 2800 meter hoog, en de bedoeling was dat ik de hele dag zou wandelen tot het basis kamp van de hoogste berg van zuid amerika en terug. Dat basiskamp ligt op 3300 meter dus dat was prima te doen. Behalve dan dat de bus al anderhalf uur vertraging had waardoor ik pas om 12 uur aankwam in plaats van half 11 (ik zat om half 7 al in de bus). Bovendien ging de avondbus die ik gepland had niet, dus ik moest al om 4 uur terug zijn om de bus naar Santiago te halen. Vet balen, ik kon dus alleen maar langs de weg naar het begin van de route en daar de touristische 'dagtocht' van anderhalf uur doen naar een mooi uitkijkpunt. Dit was wel erg mooi overigens, en in de bergen zijn maakte me extra enthousiast voor de hopelijk prachtige tochten die er nog aan komen. Bovendien sneeuwde het, iets wat jullie in de nederlandse 'winter' nog niet hebben gehad volgens mij:p. Toen ik om 4 uur terug kwam bleek helaas dat de bus kapot was en dat er een plaatsvervangende bus om elf uur kwam. Ik had dus perfect die tocht kunnen doen haha, misschien faith die mij probeerde te beschermen van mijn eerste hyperventilatie op de berg zonder simon of emma en jelle om me te redden. Nu dus maar extra hardlopen om dat scenario te voorkomen in Bariloche waar ik straks ga klimmen als het goed is.
Na lang wachten in het hostel waar iedereen superlief voor me was en die de hele dag de busbedrijven voor me bleven bellen om me in Santiago te krijgen, zat ik in de nachtbus naar chili. Punta del Inca was overigens niet de slechtste plek om een dag vast te zitten, er zit een warm water bron waardoor een prachtige gekleurde natuurlijke brug is ontstaan. En omdat dit een touristisch 'trekplijstertje' is en het dorp op de doorgang naar chili ligt bestaat het verder uit 10 huisjes met schattige handcraft winkeltjes. Alles heeft hier altijd enorm veel kleur wat het allemaal enorm vrolijk en schattig maakt.
Eenmaal in Santiago was het opeens pas 3 am ipv 6 am wat ik had verwacht. Dus na weer eens goed af te zijn gezet door een taxi chauffeur klopte ik aan op de deur van een random hostel die natuurlijk geen plek meer had. Maar ik mocht gelukkig op de bank slapen wat een stuk comfortabeler was dan het kleine gammele busje die door de andes reed.
De volgende dag kreeg ik ontbijt en mocht ik inchecken voor de komende nacht. Die dag heb ik met een leuk meisje lekker door de wijken in de buurt gelopen en samen gekookt en gegeten om daarna HEEEEL vroeg naar bed te gaan.
De volgende dag was het zover, ik ging voor het eerst couch surfen, voor de mensen die niet weten wat dit is, of zoals mijn vader, denken dat ik bij een lekkere surfer heb getukt, dit is een website waar reizigers kunnen inloggen en andere reizigers die op dat moment thuis zijn hun bank aanbieden omdat ze weten dat een hostel vaak duur is en omdat ze reizen missen en het dus gaaf vinden om verhalen te horen en de sfeer weer een beetje mee te pakken. Bovendien is het voor de reiziger zelf een prachtige manier om met locals in contact te komen en een beter beeld van de stad te krijgen. Vaak ontmoet je in hostels toch voornamelijk Australiers en ik wil na deze reis niet het gevoel hebben alleen dingen over Australie te hebben geleerd ipv Zuid Amerika.
Anyways eerst ging ik met Kelly, de australische van de avond daarvoor, uit lunchen met haar vriendinnen die ze in mendoza had ontmoet, en gingen we naar de empire statebuilding van Santiago, wat natuurlijk een lichte teleurstelling is na NYC. Maar we hadden wel een prachtig uitzicht op de Andes.
Daniel, de couchsurfer waar ik de rest van mijn tijd in Santiago verbleef, was erg gezellig. Hij houdt wel van een biertje dus je snapt dat het al snel was alsof we vrienden waren. Van Daniel heb ik vooral geleerd dat Santiago wel chil is en dat mensen buiten Nederland VEEEEL MEEEER wiet gebruike dan wij. Of misschien is het gewoon het type mens dat ik tijdens mijn reis steeds tegenkom :P.
Santiago is overigens een prachtige stad, er ligt een heuvel miden in het centrum met een kasteel er op en cafetjes en terrasjes eromheen, en verder bestaat het uit een enorme hoeveelheid terrasjes, parkjes en heeft het uitzicht op de bergen. Bovendien is het volk van de Mapuches het enige volk dat heeft stand gehouden tegen de Spanjaarden, wat het gebied een gave geschiedenis geeft. Ik ga gelukkig nog terug naar Santiago om het human rights museum te bekijken en zo nog wat dingen.
Na op woensdag avond de irish pub met belgische bieren onveilig te hebben gemaakt, ik hoef waarschijnlijk niemand te vertellen in welke staat dat eindigde, stapte ik donderdag licht brakjes in de bus naar mendoza om vanaf daar over te stappen naar Neuquén.
De tocht door de Andes had ik de vorige keer grotendeels in het donker gedaan, sochtends voor het licht werd en de rest snachts, en ik ben enorm blij dat ik het nu alsnog in het licht zag. Ik zat helemaal vooraan boven zodat ik door de voorruit kon kijken en samen met mijn buurman kon wegkwijlen bij de prachtige bergen, sneeuwvelden en structuren die de andes bezit.
Vrijdag ochtend kwam ik in Neuquén aan, waar ik bij Abi en haar familie mag logeren. Abi had ik in Uruguay ontmoet en is een prachtig mens met een schattig spaans accent. Haar familie spreekt geen engels, wat de gesprekken sochtends interessant en hilarisch maakt. Neuquén heeft buiten Abi zelf vrij weinig benoemenswaardig. Behalve een leuke rivier waar we ongeveer elke dag naartoe gaan om lekker Mate (ik drink thee, want Mate is nog viezer dan bier) te drinken en te zwemmen en zonnen niets doen en waar we dan vrienden van Abi meeten.
Gisteren was mijn eerste officiele asado (argentijnse bbq) waar een oneindige hoeveelheid vlees wordt verdeeld over gezellige mensen met wijn en veel gelach. Een vriend van Abi had ons uitgenodigd in zijn ouders' familiehuisje in een dorp een uur van Neuquén stad. Na de asado gingen we naar het grote stuwmeer om daar weer te zwemmen en maté en thee te drinken :p. Er lagen wat zeilbootjes aan een moringlijn en ik moet zeggen dat ik zeilen toch wel erg mis. Hopelijk kan ik snel ergens een lasertje huren.
´s avonds had ik nog meer traditioneel argentijnse ervaringen op te doen. Abi en ik gingen naar een milonga, een café waar mensen naar toe komen om de tango te dansen. Je gaat zitten en een man die je aankijkt kan je toeknikken om duidelijk te maken dat je wilt dansen. Zo staat heel het cafe steeds te dansen. Na vier dansen in de zelfde stijl ga je weer zitten en na een kort intermezzo komen dan weer vier nummers van een andere tango artiest. Zo kan je continu dansen, of iig een poging doen, want mijn tango skills zijn een stuk minder op schema dan mijn asado en wijn skills.
Inmiddels is de familie weer thuis van werken, is mijn gezicht niet meer zo rood van de hardloopsessie en kan ik me weer storten op ongemakkelijk grappig spaans gebrabbel.
Ik ga hier bij Abi kerst vieren, hoewel ik het gevoel heb dat ze hier minder kerst tradities hebben dan bij ons. Basically gaan we op kerstavond lekker eten en dan stappen en is iedereen met kerst brak. Meer een soort oud en nieuw dus, mooi heb ik dat ook alvast gehad :P.
Geniet er allemaal van komende weken als je vakantie hebt, en anders gewoon van kerst en oud en nieuw.
Tot in het nieuwe jaar!