Nog meer Uruguay, iguazu en Córdoba

Afgelopen twee weken heb ik weer ontzettend veel km afgelegd.
Mijn laatste verslag eindigde in punta del Diablo, waar ik per ongeluk nog de hele week ben gebleven. Het prachtige strand, de golven, de zon, de leuke mensen en de prachtige surfmannen kon ik gewoon nog niet achter me laten :p.
Ik had bovendien leuke mensen om mijn 23e verjaardag mee te vieren en dat leek me ook zeer waardevol. Een ander meisje was de dat voor mij jarig en was met een grote groep aan het reizen. Haar vriendinnen hadden een super leuke treasure Hunt gemaakt waardoor we als een stel idioten, geschminkt en aan elkaar vast gebonden op zoek moesten naar het verloren bier. Onderweg waren vele hindernissen in de vorm van shotjes en Spaanse liedjes. Een grote hilariteit dus.
S avonds had de Nederlandse manager van het hostel een dik feest gepland in het hostel en om twaalf uur gaf Tonje het jarige stokje door aan mij.
Op vrijdag, mijn verjaardag, regende het de hele fucking dag, maar we zijn lekker onze katers gaan bestrijden door in de regen in de oceaan te zwemmen.
Ik had mijn busreis nog maar een dagje uitgesteld want zo brak wil niemand aan een 40 uur lange busreis beginnen.
Zaterdag kwam ik er alleen achter dat de bussen op zaterdag helemaal niet reden en werd ik dus gedwongen om nog een nachtje te blijven :p.
Gelukkig was het zaterdag eindelijk mooi surfweer en heb ik toen mijn eerste surfles (gesponsord door mijn lieve zus zodat ik nog een keer kan) gehad. Dit was echt gruwelijk vet. Hoewel ik met al dat zeilen vaak in het water lig probeer ik mijn zwem momenten altijd zo veel mogelijk te beperken, ik geef toe dat dat niet altijd helemaal is gelukt. Maar ja wie laat Simon dan ook op een catamaran. :p
Anyways ik vond die golven best eng want ze zijn mega sterk en ik voelde me leip instabiel de eerste keer dat ik door de branding moest peddelen. Maar des te vetter was het gevoel toen Wesley me in mijn eerste golf duwde en de plank opeens super stabiel voelde, en natuurlijk sla je een aantal keer over de kop en krijg je een plank op je kop ofzo, maar ik was iig totaal niet bang en Wesley had iedereen in het hostel verteld hoe goed we het hadden gedaan. Ik heb er dus weer een nieuwe liefde bij en ga proberen in peru en chili vaker te surfen :).

Toen ik zondag avond eindelijk vertrok met een beetje pijn in mijn hart reisde ik via porto alegre in Brazilië naar foz de iguazu. Het Braziliaanse dorpje bij de beroemde watervallen op de grens tussen Brazilië en Argentinië. Daar had ik de allergoedkoopste kamer geboekt, wat een tent bleek te zijn. Positief verast ging ik na die dag de mooie Braziliaanse kant van de watervallen te hebben bekeken, mijn tentje in. Ik denk dat ik sinds mijn laatste nacht op een boot niet zo goed geslapen had.
Volledig uitgerust vertrok ik voor een dagtrip naar de Argentijnse kant van de watervallen, die zo mogelijk nog indrukwekkender waren. Ik dacht dat die golven in Uruguay veel kracht hadden, maar mij is verteld dat de volledige energie supplie van Uruguay van deze watervallen komt, en dat geloof ik best. Na een hele dag wandelen met twee Amerikaanse stellen en natgeregend worden zoals ik nog nooit had meegemaakt, kwam ik enthousiast maar doorweekt met een lichte zorg voor mijn camera terug in het hostel, waar helaas bleek dat mijn geliefde tent de regen ook niet had overleefd.
Gelukkig mocht ik gratis geüpgrade worden naar een lekker bed en kon ik de haardroger lenen om mijn kleren en slaapzak te drogen. Dit was toch al gauw een dag besteding en één van mijn meest bevredigende klusjes ooit haha.
Na alles semi droog te hebben vertrok ik die donderdag weer met een bus naar Córdoba.
Daar werd alles pas echt droog want het was er bloedheet de meeste dagen. Córdoba is een super leuk studentenstadje. De beste universiteit van Argentinië een leuk centrum met prachtige kerken en pleintjes en een leuk uitgaanscentrum.
Ik heb ook hier weer leuke mensen ontmoet en kwam bovendien een meisje tegen die ik in Buenos Aires had leren kennen.
Een paar musea, merken en een walking tour verder ben ik gisterenavond weer vertrokken en vanochtend ben ik in Mendoza aangekomen.
Dit is de stad waar alle Argentijnse wijn vandaan komt. Bovendien ligt de hoogste berg van zuid Amerika hier vlak bij. Genoeg te doen de komende dagen dus. :)

Hopelijk hebben jullie allemaal genoten van sinterklaas, en ik wens jullie alvast fijne kerstdagen!

Kus